Coromandel

Aan het einde van elk bezoek is het weer tijd om afscheid te nemen. Zo ook vanmorgen bij Riet. Het idee dat na ons vertrek weer een halve wereld aan afstand tussen hier en daar (Nederland) maakt het er niet makkelijker op.
Gisteravond heeft Riet ons getrakteerd op een etentje bij de RSA. Returned Services Association. Een sociëteit voor soldaten die gediend hebben.
We hebben er lekker gegeten en ook weer wat opgesnoven van het dagelijks leven hier.
Onze eerste doel betrof de Karanghake Gorge. Een grote ravijn waarin in het verleden naar goud gezocht werd. Er zijn dan ook overal restanten van installaties en gebouwen terug te vinden. Ook kun je gedeeltes van de mijnen bezoeken en tunnels waarin de wagonnetjes voor het vervoer van de lopen. Er zijn "ramen" in de tunnels gemaakt waardoor je in de ravijn kunt kijken. Spectaculair.
Via het stadje Whangamata, waar we gegeten hebben, zijn we naar Hahei gereden waar we op een camping aan het strand staan. Caroline heeft de golven al uitgeprobeerd. Hier zijn ze momenteel niet zo spannend als aan een strand waar we eerder de golven wilden induiken. Dat hebben we toen niet gedaan, omdat het eb was en je anders met groot gemak de oceaan in gesleurd zou zijn.